Reporter van toestanden, lezer van dingen
Een tijd geleden vroeg De Standaard mij om enkele artikels te schrijven voor een studentenbijlage die bij de aanvang van het academiejaar bij de krant zou zitten. Wel, ik heb dat met veel plezier gedaan. Eén van de onderwerpen waren buisproffen: wie zijn ze en waarom doen ze het?
Klaus Van Isacker, algemeen hoofdredacteur van lopende zaken bij De Morgen, was deze ochtend te horen op Radio 1. Van Isacker had goed nieuws: de relatie met de redactie is zeer goed en de krant is weer rendabel. ‘Dat is een klein wonder.’
Klaus Van Isacker, algemeen hoofdredacteur van De Morgen, past niet meer in de toekomstplannen van die krant. Ook andere leden van de hoofdredactie mogen op zoek gaan naar nieuwe uitdagingen. Al in 2002 schreef grote baas Christian Van Thillo dat Van Isacker ‘een groot gevaar voor de democratie’ was. Toch krijgt Van Isacker (nog maar eens) een nieuwe functie binnen De Persgroep.
Vandaag is er een artikel verschenen van mij op de journalistiek website Apache. Tegelijk stond er een reportage van me in dagblad De Standaard. Op zich is dat niet abnormaal: ik heb al meermaals voor Apache geschreven en sinds november schrijf ik regelmatig voor De Standaard. Het is zelfs al eerder voorgekomen dat er op dezelfde dag via beide media iets van mijn hand op de wereld werd losgelaten. En wat dan nog?
Ik stond op de parking van Opel Antwerpen. Ik stond er al lang. Mijn kloten vroren van mijn lijf en mijn tenen braken af zo ik te hard stamp stond te voeten. Maar je hoorde mij niet klagen. Ik was er aanwezig als een van de vele aasgieren die verslag kwam brengen over de ontslagen bij de Antwerpse autofabriek.
Zij begeleidde ons, lastpakken van de dienst Correctie, zoals zij tot op heden háár begeleiden. Zacht, maar niet te negeren.
Mijn bureau is een aangename plek. Ik zit er graag, meestal enigszins voorovergebogen op een Spartaanse houten kruk. Achter mij
