Comaneukers
De Gentse Feesten zijn een aangenaam passende cocon. Tien dagen lang vergeet je allerlei vervelende dagelijkse beslommeringen. Maar als de Feesten op hun einde lopen, durft de realiteit al eens brutaal de kop opsteken. Gewoon negeren.
Reporter van toestanden, lezer van dingen
De Gentse Feesten zijn een aangenaam passende cocon. Tien dagen lang vergeet je allerlei vervelende dagelijkse beslommeringen. Maar als de Feesten op hun einde lopen, durft de realiteit al eens brutaal de kop opsteken. Gewoon negeren.
Zowaar kenden de Gentse Feesten nog ‘ns een droge nacht. Het volk troepte massaal samen op de Vlasmarkt, met nadien een stevige afterparty bij Sint-Jacobs. Nog twéé nachten feest.
Op de Gentse Feesten krijgt je stofwisseling het zwaar te verduren. Ook na acht nachten is het raadzaam dat je een evenwichtig dieet respecteert. Je begint de dag het best met een ricard om te eindigen met enkele croissants en een pintje. Zo blijven we fris tot op het bittere einde.
De Feesten zijn nog altijd niet ten einde. Het voorbije weekend lokte een massa volk. Voor het Botramkot staat vrijdag 23 juli geboekstaafd als de ergste avond ooit. Een theorie luidt dat dat te maken heeft met de diaspora van de oude Duveltent.
Gent heeft de kortstondige invasie van provincialen overleefd. Ja, er is bloed gevloeid, en ook het bier en de pis stroomden rijkelijk over onze authentieke kasseien. Maar de massa is weer naar huis en we hebben de stad opnieuw voor onszelf.