Geplaatst door ‘Ziet gij dat zitten om aan 300 studenten een lezing te geven over gesprekstechnieken?’, vroeg de Hogeschool West-Vlaanderen mij.
‘Vaneigens dat!’, antwoordde ik.
Spreken voor een publiek: ik vind dat wijs.
Als het aan mij lag, ik gaf elke week een lezing.
Da-aag, Keynote!
Ik schreef een structuur uit, werkte die structuur vervolgens uit tot een verhaal waarin theorie (grotendeels van eigen makelij) en anekdotes (uit eigen ervaring) elkaar afwisselden en amuseerde me vervolgens geweldig met het ineen steken van een keynote.
Ik dacht de app Keynote gebruiken (ik werk op een Mac), maar per toeval kwam ik uit op nog iets veel cooler:
Wat is daar dan zo cool aan?
Wel, ik schrijf al mijn teksten in Ulysses, een enorm proper programma dat werkt met markdown.
Ge kunt die twee apps rechtstreeks met elkaar laten samenwerken.
Dat is geniaal.
Stel u voor:
Ge zit te werken aan uw tekst en ge ziet live in de preview uw slides veranderen.
Als ge ’t u niet kunt voorstellen, hier is een screenshot:
Een nieuwe slide, dat is gewoon een pagebreak in markdown, de grootte van de tekst bepaalt ge met de # en ##’en voor headlines en om alles GEWELDIG groot te zetten, voegt ge er gewoon de tag \[fit] aan toe.
Dus:
Geen gedoe met lay-outen.
Geen gedoe moet animaties.
Gewoon:
Tekst om uw publiek mee in zijn wezen te kletsen.
(Al kunt ge er wel beeldjes bij steken.)
Ik had haast 250 slides en dat ging zeer vlot om die op stellen.
Zondag twee keer mijn lezing mét slides geoefend en maandag was het zover.
Een halfuur voor de presentatie even een schijtmomentje gehad (neen, ik moest niet kakken):
Bleek ik mijn adaptertje voor hdmi kwijt te zijn.
Geen tijd voor zenuwen
Presentatie van Deckset geëxporteerd naar jpg, heel die zwik in Keynote gesleept en vandaar geëxporteerd naar PowerPoint-formaat. Usb-stickske geleend en hop, de presentatie stond op de juiste laptop.
Tegen dat alles geïnstalleerd was, moest ik beginnen, dus geeneens tijd gehad voor zenuwen.
Doordat ik én een microfoon én de afstandsbediening voor de slides vast had, kon ik mijn papieren niet meer vasthouden.
Ik had mijn lezing niet van buiten geleerd, maar:
Blijkbaar kende ik ze gewoon van buiten.
Scoren.
Die studenten lachten wanneer ze moesten lachen (meestal) en ja:
Dáárom vind ik spreken voor een publiek zo wijs.
Eindelijk ziet ge live welk effect uw schrijfwerk heeft op uw toehoorders.
Ge voelt een rechtstreeks contact.
Allerlei hyperbole adjectieven
De mensen van de HoWest waren achteraf zeer enthousiast, met allerlei hyperbole adjectieven, ook over al die perfect getimede slides.
Ach, ik heb toen maar verzwegen hoe simpel dat eigenlijk is met Deckset.
Had ik alles in Keynote gedaan, ik was nog bezig met knippen en plakken en goedzetten en vloeken – ik zou nog niet eens animaties in mijn presentatie hebben kunnen steken.
Om u een idee te geven van hoe het eruitzag, hier de eerste 28 slides (met dank aan Speaker Deck):
Shit, ik heb nu enorm veel goesting om wéér ergens op een podium te gaan staan.
Lezingen, laat ze maar komen.
Mensbrugghe 