Censuur in geaffecteerd West-Vlaams
Nog nooit heb ik zo matig uitgekeken naar de Gentse Feesten. Zelfs op de vooravond van het culturele zuipfestijn waren mijn gevoelens lauw. Maar de zon heeft de knagende desinteresse vernietigd.
Reporter van toestanden, lezer van dingen
Nog nooit heb ik zo matig uitgekeken naar de Gentse Feesten. Zelfs op de vooravond van het culturele zuipfestijn waren mijn gevoelens lauw. Maar de zon heeft de knagende desinteresse vernietigd.
Jongens en meisjes hebben tien dagen lang te hope, te gare de Vlasmarkt vereerd met hun dans- en waggelpasjes. Er is bier en Irish coffee gemorst. Nu eens weerklonk er gelach, dan gehuil. Soms bleef het droog, vaak was het nat. De Gentse Feesten zijn voorgoed voorbij en volgend jaar zijn ze er weer.
Zowaar kenden de Gentse Feesten nog ‘ns een droge nacht. Het volk troepte massaal samen op de Vlasmarkt, met nadien een stevige afterparty bij Sint-Jacobs. Nog twéé nachten feest.
Zet een paar duizend man in de gietende regen en wat krijg je? Een vrolijke massa. Op voorwaarde dat die
Het eerste weekend is voorbij. De eerste tekenen van tunnelvisie duiken op. Die enkele uren op de Vlasmarkt worden je enige echte realiteit. De rest van de dag breng je door in een wakende droomtoestand.
Het is allemaal niet gemakkelijk in ’t leven. ’s Nachts is er geen sprake van dat er na regen zonneschijn