Geplaatst door Krak.
Een boekenplank in mijn bureau protesteert.
Er staan nu zeventien edities van Snoecks op….
….en die boekenplank moet niet denken dat het daarbij zal blijven.
Een geweldig concept
Volgend jaar zet ik er nog een achttiende editie bij – eerst mag die een heel jaar logeren op mijn salontafel.
(Bestond Snoecks niet, ik zou niet weten waarom ik een salontafel zou dulden in mijn huis.)
Snoecks is een GEWELDIG concept en het haast eeuwenoude jaarboek is in uitstekende handen bij hoofdredacteur Geert Stadeus.
Ja, ook in Snoecks 2018 staan er weer blote borsten, maar in de mix zit zoveel meer dan dat.
Subversieve kunst.
Architectuur.
Reportages over stroperij in Afrika en armoede in de VS.
Klassebakken als Dirk Leyman, Carmen De Vos, Annelies A.A. Vanbelle en An Olaerts leverden bijdrages.
En kijk:
Ook mijn naam staat daar nu tussen.
Vreugde en verdriet
Geert liet me The Jungle Book van Yann Gross lezen en wauw – wat een boek.
Gooi alles wat ge dacht te weten over het Amazonewoud overboord, want het is een leugen.
Hierom:
De moderniteit is doorgedrongen tot diep in het woud en zij brengt vreugde en verdriet.
Vreugde in de zin dat ouders uit dankbaarheid hun kinderen vernoemen naar antibiotica.
Verdriet in de zin dat oorspronkelijke bewoners worden verdreven opdat grote bedrijven de bodem kunnen omtoveren in winst.
Stel u bij die oorspronkelijke bewoners geen naakte wilden voor die van de wereld niet weten.
Die mensen zijn mee met hun tijd, de jonge gasten zijn evengoed verslingerd aan rapmuziek.
Bedotten
Yann Gross koos voor de vorm van een koloniaal boek en zo neemt hij de lezer bij de neus.
Hij wéét dat we ons laten bedotten door onze eigen verwachtingen.
Dat spel begint al op de cover.
Soit.
Neem de trein, de bus, de tram of de fiets naar de boekhandel en koop er Snoecks 2018.
Mijn artikel bijt de spits af – wellicht opdat de lezer er snel van af zou zijn.
Zodat ge zorgeloos door de rest van het boek kunt struinen.
Mensbrugghe 